گفتگوی خودمانی با ژیلا صادقی مجری برنامه خانه فیروزه ای درباره زندگی شخصی و کاری اش را در ادامه میخوانید.
ژیلا صادقی
نیارکی مجری تلویزیون متولد بیست و دوم شهریور 1352 در تهران است. وی
فعالیت حرفه ای خود را در سال 1377 شروع کرد. او اجرای برنامه های «خانه
فیروزه ای»، «خانه مهر»، «خوبی از خودتونه» را بر عهده داشته است.
سین: یک بیوگرافی مختصر از خودتان بگویید؟
جیم: ژیلا صادقی
نیارکی متولد بیست و دوم شهریور 1352 در تهران هستم. فرزند دوم خانواده
ام، حدود نوزده سال است که در تلویزیون کار می کنم، چهارده سال است که به
طور حرفه ای اجرا می کنم. تخصصم در اجرای زنده و تاک شو است.
سین: چند تا خواهر و برادر دارید؟ آیا آن ها مثل شما به فعالیت هنری مشغول اند؟
جیم: سه خواهر و یک برادر دارم. خیر، صدا در خانواده ما ارثی است. تنها بچه ای که از صدایش استفاده می کند، من هستم.
سین: به یاد ماندنی ترین خاطره دوران کودکی شما؟
جیم:
در سن چهارسالگی دوست داشتم، می خواندم. بزرگ تر شدم خانواده ام یک ضبط
صوت در اختیار من قرار داده بودند، خواهر و برادرم را وادار می کردم، مهمان
برنامه من شوند و باهاشون مصاحبه کنم. بعضی اوقات به آن ها سخت می گرفتم و
آن ها گریه می کردند و به مادرم می گفتند. مادرم آرشیو صدا های ضبط شده
مرا دارد.
سین: شما به مدت 10 سال معلم بودید، چرا حرفه معلمی را ادامه ندادید؟
جیم:
سال 1370 همزمان که دیپلم را گرفتم، به طور افتخاری در مناطق محروم تدریس
می کردم. سال های بعد از آن که دانشجو بودم، در مدارس نمونه مردمی تدریس می
کردم. اتفاقاً ستاره پسیانی، بیتا معیریان (دختر آرش معیریان) در پایه
پنجم ابتدایی از شاگردان من بودند. همزمان با تدریس در سال 1371 در آزمون
گویندگی پذیرفته شدم؛ چون خودم علاقه به کار گویندگی داشتم و احساس کردم
خیلی نمی توانم تدریس را به طور جدی دنبال کنم؛ به همین خاطر تدریس را ترک
کردم.
سین: کار اجرا را از چه زمانی شروع کردید؟
جیم:
در سال 1371 تست صدا دادم و قبول شدم. کار های کوتاه نریشن انجام می دادم؛
ولی به طور جدی در سال 1377 کار اجرا و گویندگی را شروع کردم، کارم با
گروه سیاسی شبکه چهار سیما شروع شد. بعد از آن در شبکه های خبر، اول و در
شبکه دو گروه تاریخ و معارف کار کردم. در نهایت در سال 1383 برنامه «بیدار
شو آفتاب شد» سبک اجرایم را تغییر دادم، وزنه اجرا را به نفع خانم ها سنگین
کردم.
سین: ویژگی و شاخصه مجری موفق؟
جیم:
شناخت خود واقعی، مطالعات بسیار دقیق در رابطه با حرفه خود، شناخت مخاطب،
صدای خوب، پوشش شیک از ویژگی های مجری موفق است. منظور از شیک پوشی احترام
به مخاطب است. من معتقدم همه مجریان باید مجری –مؤلف باشند، اگر من به
جایگاه رسیدم خودم مجری-مؤلف هستم و نویسنده ای ندارم.
سین: ویژگی و شاخصه برنامه موفق؟
جیم: تهیه کننده باسواد، گروه حرفه ای از شاخصه برنامه موفق است.
سین: بهترین خاطره از دوران کاریتان؟
جیم: همیشه من را ژاله صادقیان اشتباه می گیرند، این برای من افتخار است.
سین: اولین بار که مقابل دوربین رفتید چه احساسی داشتید؟
جیم:
ذوق داشتم برای این که به آرزویم رسیدم. ترسی برای احساس مسئولیت بیشتر،
نگرانی و جاده ای پرتلاطم را می دیدم. تمامی دغدغه ام این بود که آیا مردم
مرا می پذیرند یا نه؟
سین: در کار اجرا، کار کدام همکارتان را قبول دارید؟
جیم: از آقایان فرزاد حسنی، احسان علیخانی و در نسل سومی ها تلاش و صدای علی ضیاء و از خانم ها مژده لواسانی. به لواسانی خیلی تذکر می دهم و خدا را شکر گوش می کند.
سین: از کارتان راضی هستید؟
جیم:
در خصوص شغل و حرفه ای که دارم باید بگویم که بسیار راضی و عاشق کارم
هستم. اما از فضا و شرایط کارم راضی نیستم. احساس می کنم باید نظارت بیشتری
باشد و مسئولان باید قدر کسانی که در این فضا و شرایط کار می کنند را
بیشتر بدانند. امروزه دغدغه مجریان بالا بردن اطلاعات شخصی شان در فضای
مجازی است. کمتر می بینیم که مجریان به دنبال بالا بردن اطلاعاتشون باشند.
سین: دوست دارید تصویر تان از کدام شبکه پخش شود؟
جیم: برایم فرقی نمی کند، اجرای خوب برایم از همه چیز مهمتر است.
سین: دوست دارید چه برنامه ای اجرا کنید؟
جیم:
من همه برنامه های دفاع مقدس، تاریخ، معارف، کودک و نوجوان، سیاسی و
اجتماعی کار کردم. اجرای برنامه کودک و نوجوان را دوست دارم، چون در آن
کودکی خودم را پیدا کردم.
سین: بدترین گاف شما در برنامه؟
جیم: خداراشکر تا به حال سوتی ندادم.
سین: عکس العمل شما در مقابل خوشحالی و ناراحتی؟
جیم:
اطرافیانم از برق جشمانم متوجه می شوند که من خوشحالم؛ اما ناراحتی من
مشمول زمان نمی شود، برخلاف برنامه هایم که بسیار پرشور اجرا می کنم، آدم
ساکتی هستم، در ناراحتی سکوتم بیشتر می شود.
سین: بدترین شایعه ای که درباره خودتان شنیده اید؟
جیم: شایعه نشنیده ام؛ اما خنده دارترین شایعه ای که شنیدم این بود که من همسر کاوه سماک باشی هستم.
سین: اوقات فراغت چه کار می کنید؟
جیم:
برنامه مشخص و مدونی برای پر کردن اوقات فراغت ندارم؛ اما اگر حالم خوب
باشد سوارکاری می کنم، دوستانم را می بینم، خرید کردن و حتی رانندگی کردن
در خیابان های شلوغ تهران اوقات فراغت من را پر می کند.
سین: کارتون مورد علاقه شما؟
جیم:
پینوکیو و سندباد از کارتون های مورد علاقه من بود. وقتی سندباد پرنده
شیلا را صدا می کرد، احساس غرور به من دست می داد. فکر می کردم مرا صدا می
کند.
سین: مهمترین دوست شما؟
جیم: تک تک اعضای خانواده ام.
سین: فعالیتی غیر از اجرا دارید؟
جیم: شرکتی داریم که کار صادرات و واردات انجام می دهیم.
سین: در شبکه های اجتماعی حضور دارید؟
جیم: نه. من فضای مجازی را برای بالا بردن میزان شهرت لازم نمی دانم. فقط یک سایت شخصی دارم.
سین: اگر به گذشته بر گردید، همین مسیر را ادامه می دهید؟
جیم: حتماً
سین: اگر وارد حرفه هنر نمی شدید، دوست داشتید چه کاره شوید؟
جیم: وکیل
سین: در حال حاضر دغدغه شما؟
جیم:
یکی از دغدغه هایی که دو، سه سال است ذهنم را مشغول کرده ، نابسامانی
روابط اجتماعی در جامعه است و خیلی دوست دارم تریبونی باشد و به مردم
کشورم بگویم ماهواره چه بلایی بر سر خانواده ها می آورد. این دغدغه بسیاری
از همکاران من است؛ چون ما به واسطه شغلمان بیشتر با مردم در ارتباط هستیم و
می بینیم که چقدر ماهواره به زندگی افراد جامعه آسیب می زند.
سین: چه سبکی از موسیقی را گوش می کنید؟
جیم: سنتی، پاپ. آهنگ های احسان خواجه امیری، محمد علیزاده، پویا بیاتی را دوست دارم.
سین: آشپز خوبی هستید؟
جیم: آشپز خوبی نیستم و آشپزی را دوست ندارم. من عاشق شست و شو و تمیز کردن هستم و خیلی در این کار سرعت عمل و تخصص دارم.
سین: سخن پایانی؟
جیم: من عاشق مردم کشورم هستم، بودن با آن ها به بودن من معنی می دهد و بودن در قاب رسانه را به هر قیمتی نمی خواهم.
